lykouriablog_

Παπαδήμος, Παπαγιώργης, Παπακώτσιος, Παπασιώλλης, Παπαβουρτσιάνης

Αυγουστος 1966 τότε που το χωριό έσφυζε από ζωή.
Λιγοι έφευγαν, αλλά και αυτοί που έλειπαν φρόντιζαν τον Αύγουστο να είναι στο χωριό.
Τις κυριακάδεςτου Αυγούστου τουλάχιστο 3-4 παπάδες ήταν στον Αϊ-Γιώργη.

Περιπου τότε ήταν που ο μακαριτης ο Τσιέλλιος είπε (κατα πολλούς ο μεγαλυτερος σιατροποιος που έβγαλε το χωριό μας), όταν βρέθηκε μπροστά σε κανά πεντάρι παπάδες «Ά ρε μέρα να πεθάνει κανείς!!! Ποιος τη τύχη του, πέντε παπάδες θα τον θάψουνε». Πήγε σπίτι και πέθανε.

Επειδή όμως ήταν μεγάλος πλακατζής, η μούσκα βάραγε (έτσι λέγανε τη καμπάνα τότε) και κανένας δεν το πίστευε!!!
-Πλάκα, λέγανε, θα κάνει ο τσιελλιος.
Υ.γ ο Τσιελλιος ήταν πατέρας της Άννας του Κολλιοπουλου