Tου Νοσταλγού
Θα πάει κανείς για μαζεικα?
Ρε δε ρωτάς καλλίτερα θα μείνει κανείς εδώ;
Πανηγύρι στα μαζέικα και μεις θα βαρούμε τάλογα εδώ γύρω
Για τη περιοχή της κατσάνας ίσως νάταν εδώ και πολλά χρόνια ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα….
Όσο πιο παλιά τοσο πιο καλά
Αυτό που θα μείνει αξέχαστο ήταν το ζωοπανήγυρο.
Εκεί οι τσιαμπάσηδες έκαναν θαύματα!!!
Χούμα πιάνανε λύρα γινότανε.
Γιατί οι» « κουμπάροι» όπως τους λέγανε, γαιδούρι να δίνανε άλογο να παίρνανε, θέλανε το πανοτίμι τους …
Μια φορά ο συχωρεμένος ο περεκλής ο λυμπέρης είχε ένα τσινιάρικο γαιδούρι και από προγκο, άλλο πράμα.
Το βαλε σκοπό να το πουλήσει ,πάει και τέλειωσε.
Στο πρώτο «κουμπάρο» που απάντησε τόδωσε.
Πήρε ότι πήρε ,πηγε και μια βόλτα από τις παράγκες να πάρει κανα τροκάνι καμιά γουργάρα κανά παντελόνι ,ότι ανάγκες είχε.
Ήπιε και ένα ποτηρακι με τα φιλαρακια του παραπάνω και βγήκε για να πάρει ζο, δηλαδή γαιδούρι.
Έκανε ένα γύρο στο ζωοπανήγυρο βρήκε κανά δυο ζωντανά καλά
Τελικά του γιάλισε ένα γαιδουράκι κουφέτο.
Το παζάρεψε με το «κουμπάρο» του έδωσε ότι είχε πιάσει από το δικό του, έβαλε και άλλα τόσα περίπου ,το καβάληκε και γραμμή για τη λυκούρια.
Ήσυχο το καινούργιο ζώο, ούτε πρόγκο ,ούτε τσίνο, ούτε τίποτα.
Φαντάρος ο γαίδαρος!!!
Έφτασε κει στον άγιο κωσταντίνο ,το γαιδούρι έστριψε κατά το μονοπάτι που πάει πλάιστον αιδήμητρη .
Ρε μπράβο ζο που βρήκα ,είπε ο περεκλής.
Μόλις έφτασε εκεί στου κουτσαγκελή μια και δυο το γαιδούρι στη πέρα βρύση.
Ρε δω να δεις πε μαύρε μου ζώο που πήρα… φωστήρα!!!
Ήπιε νερό γύρισε το γαιδούρι και πήγε κατευθείαν στη πάχνη στο κατό ι του λυμπέρη.
Τι έκανες γέρο του είπε η ελευτερία βρήκες κανά καλό γαιδούρι;
Τι να σου πω ρε γριά βρήκα ένα ζο άλλο πράμα..
Ούτε τσινάει, ούτε προγκάει και το δρόμο ξέρει ακόμα.
Μπορεί να το καλοπλήρωσα αλλά χαλάλι του.
Όχι εκείνο το φονιά που είχαμε.
Το γαιδούρι ήτανε κουρντισμένο στη πένα
Σαμάρι γιαλιστερό ,χαιμαλιά από δω από κει ,κομμένη η νουρά, κουρεμένη η χαίτη, γαμπρός ο γάιδαρος
Το πρωί κατέβηκε η ελευτερία να πάει να τιμάσει το γαιδούρι να πάει ο περεκλής για τα πράματα.
Πάει στο γαιδούρι το κοιτάζει καλά καλά ,τι κοιτάει και το γαιδούρι, τσουρλώνει τα αυτιά …ο γάιδαρος.
Να ρε βολοβαρεμένε μονολόγησε η ελευτερία
Γυρίζει μια και δυο και πάει στο περεκλή.
Δε μου λες ρε κοψοκέφαλε πόσο ήπιατε πέρα κει που πήγατε;
Όπως πάντα.
Αν ήπιαμε και λιγο παραπάνω δικαστή θα σε βάλουμε;
Το γαιδούρι το είδες καλά;
Γριά σούφερα ζο φωστήρα
Ρε το ίδιο μούφερες !!!
Το δικόμας γαιδούρι ξαναγόρρασες!!!
Το χανε πιάσει τα «κουμπαράκια» τον είχανε κάνει κουφέτο το γάιδαρο ,θα του χανε πατήσει και καμιά ένεση …και ήτανε αρνί ….για καμια μέρα δυο!!!
Τέτοιες κι άλλες πολλές ιστορίες κράταγαν το πανηγύρι μοναδικό γεγονός
Το ζωοπανήγυρο ήταν η ψυχή του πανηγυριού και βέβαια οι παράγκες
Βλέπεις τότε δεν πέρναγε ο κινέζος μια φορά τη βδομάδα
lykouriablog_ 
Καλησπέρα και πάλι….. Το άρθρο για το πανηγύρι στα Μαζέικα ήταν ενδιαφέρον. Μου θύμισε την ιστορία που μου έλεγε η γιαγιά μου η Κατερίνα πιο γνωστή ως «Λιου», που πούλησε πράγματι το γερικο γαιδούρι του εκείνα τα χρόνια ο παππούς μου ο Λιας στη ζωοπανήγυρη, Όμως την επόμενη χρονιά έπρεπε να πάρουν καινούριο γιατί το χρειαζόταν για να πηγαίνουν στον κάμπο.
Όντως πήγε και αγόρασε το ίδιο γαιδούρι γιατί το είχε κάνει ο έμπορος αγνώριστο, θρεφτάρι σκέτο. Το γαιδούρι μια χαρά πήγαινε και όταν μπήκε στο χωριό έστριψε απάνω για το σπίτι και πήγε απευθείας στο κατώι. Ο παππούλης μου δεν έδωσε σημασία γιατί ήταν βράδυ.
Την άλλη μέρα όμως όταν σηκώθηκε η γιαγια και βγήκε και είδε το γαιδούρι , το αναγνώρισε …… εεε…..ποιός είδε τον θεό και δεν τον φοβήθηκε….
«Βρε μοναστηροβαλημένε (μόνο εκείνη ήξερε τί εννοούσε)……. το ίδιο γαιδούρι πήγες και πήρες??? εμ ξεγέλαγες το παγκρατέικο τσεκουράκι?? δε το ξεγέλαγες…. και λέει ο αγαθός παππούλης μου: «έχεις δίκιο… η αλήθεια είναι ότι καθώς γύριζα και με έφερε κατευθείαν επάνω είπα: «τί έξυπνο γαιδούρι πήρα…..»
Εμάς πάντως καλές βόλτες μας πήγαινε. Ήταν ήσυχο… αλλά εμείς του βγάζαμε το λάδι…..
Φαίνεται πως οι παππούδες μας ήταν αγαθοί και τους ξεγέλαγαν εύκολα οι έμποροι. Οι γιαγιάδες μας όμως πανέξυπνες και καπάτσες….
By: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΚΚΟΥ on 3 Οκτωβρίου, 2014
at 8:24 μμ
εσεις κανατε τις βολτες σας, κατερινα και λενα και εμεις καναμε τους ζωόφιλους, χαιδευοντας το γαιδουρακι για να σας ΄΄ πιασουμε΄΄ κουβεντα. κι όταν φευγατε για την αθηνα , οπου το βλέπαμε το πλακωναμε στο πετροβολητο. αυτό κι όλα τ αλλα βεβαια.
By: σκορπιος on 5 Οκτωβρίου, 2014
at 10:45 μμ
??????????? γιατί σκορπιέ δε σας μιλάγαμε???? δε νομίζω…… εμείς ποτέ δεν είδαμε κανένα παιδί απ’το χωρίο αφ’υψηλού. Ισα ίσα που στις βόλτες μας στις εκκλησίες (από αη θανάση έως αγ.παντελεήμονα) αν θυμάσαι, κάναμε παρέα τουλάχιστον 40 με 50 παιδιά.
Αν μη τι άλλο δεν είμασταν ποτέ σνομπ και ούτε πρόκειται να γίνουμε. Άλλοι ήταν και είναι ακόμα (προς εμάς τουλάχιστον). Τώρα για το πετροβολητό άσε καλύτερα…. τί φταίγαν τα καημένα τα ζωντανά???
By: κατερινα on 6 Οκτωβρίου, 2014
at 5:30 μμ
εγω κατερινα μου, δεν ειπα ότι ήσασταν σνομπ, ισα ισα, εισασταν και εισαστε καταδεκτικότατες και παντα με το χαμογελο. εγω ειπα εμεις σαν πονηρα χωριατόπαιδα τι καναμε γενικοτερα σ αυτές τις περιπτώσεις. τωρα για τα ζωα ισχυει ό κανονας ότι εχεις κοντα σου καθημερινα, δεν το εκτιμάς, όταν το χασεις καταλαβαίνεις την αξια του. αλλα επειδή εγω εχω ακομα γαιδουρι, αμα γουστάρετε σας παω μια βολτα. πως ελεγε καποτε ο βουτσας , εχω και κοτερο παμε μια βολτα;εγω λεω εχω γαιδαρο
By: σκορπιος on 6 Οκτωβρίου, 2014
at 8:40 μμ
καλημερα!!! δεν ειπα για ολα τα παιδια…. ειναι ακομα καποιοι…. αλλα δε με νοιαζει καθολου. οσο για τη βολτα …. ευχαριστω αλλα αστο καλυτερα….. μη με γκρεμισει….χαχαχα
By: κατερινα on 7 Οκτωβρίου, 2014
at 11:51 πμ