lykouriablog_

«ακούσατε ακούσατε»

• Στις 3 του μήνα πέθανε ο μπαρμπα-Θανάσης ο Βεγγάν πλήρης ήμερων και με πρόσφορα στο χωριό. Έκανε νοσοκόμος στο στρατό και ήταν απαραίτητος εκείνα τα χρόνια που δεν υπήρχε γιατρός ήταν πολύ σημαντικό να ξέρει κάποιος να κάνει μια ένεση, που ήξεραν λίγοι να το κάνουν.
• Ο Θανάσης Κατσής με την αδερφή του τη Χρυσάφω είχαν έρθει από το Καναδά, για να δουν την μανά τους, τη κυρα-Φώτο τη Νασιακογγιανιά, που μπήκε εκτάκτως στο νοσοκομείο. Πρόλαβαν να την χαιρετήσουν, άλλα η Φώτο είχε πάρει τη μεγάλη απόφαση. Όλοι τους, εκείνες τις δύσκολες ώρες ήταν διπλά της εκεί. Ο Θανάσης η Χρυσάφω, ο Τάκης, ο Αλέξης, για να κλείσουν τα ματιά σε αυτή την πραγματική ηρωίδα, που μπορεί να έφυγε πλήρης ήμερων άλλα πολύ απότομα για να το χωνέψουμε. Ήταν Σάββατο στις 16 του μήνα στις 5.00 το απόγευμα, την ώρα που η Φώτο ηταν στον Αϊ Γιώργη  και οι καμπάνες κτυπάγαν πένθιμα για να την αποχαιρετήσουν, ξέσπασε μεγάλη καταιγίδα μέχρι που κατέβασε ακόμα και η γκούρα. Καλό ταξίδι κυρά Φώτο.
• Ο Ανδρέας ο Ζιάζιος βάφτισε το γιο του στο βάλτο και μετά είχε τραπέζι στα Μαζέικα.

19 και 20 του μήνα το πανηγύρι του Αϊ Λια στη Λυκούρια!

Θυμάμαι  τα φορτηγά του Νιόνιου, εκείνο το μπλε, είναι ακόμα, (με οδηγούς πότε  το Νικολάπα, και πότε το Λόλο με το Μήτσιο, τους  Παπουτσήδες ντε από τα Μαζέικα) του Λια του Κουτσοδήμου αυτό με τη πράσινη μούρη, του Τσιαφαντίνη το Τογιότα, τού Ρούβαλη το νταϊχάτσον (αυτό που το έκανε αεροπλάνο ο Μπάκης και  το αναποδογύρισε στου κουτσαγγελή… ο Κριμπενολιάς ακόμα τρέχει) τού Κόκκου το ντάτσουν. Τα είχε ρυθμίσει όλα ο μπάρμπα-Γιάννης, για να πάνε το κόσμο στον Προφήτη!

Στου Βά, παραπέρα στο πρωτοκόλλημα, στις σκηνές, στα αλωνάκι, στα ελατάκια  στα στέκιζα, παντού ζα, μουλάρια και γαϊδούρια που και που έβλεπες κάνα άλογο (του Αργύρη τη φοράδα, του Ζολωτόγιαννη το ψαρή). Όλα τους  με τα φλοκωτά στα σαμάρια, και πισωκάπουλα σκαρφαλωμένα παιδιά και άλλοι, που  έκαναν το τάμα τους, ξυπόλυτοι πάγαιναν στον Προφήτη.

Μελίσσι ο Αϊ Λιας! Βούιζε Ο τόπος, από φωνές, κουδούνια και χλιμιντρίσματα… Πρόβατα, γίδια, κατσίκια, αρνιά δεμένα στα πεύκα του Αϊ Λια.  Για το παιδί που πέρασε στο πανεπιστήμιο, για τον άρρωστο που πάει κάλα …ο καθένας για το πόνο του και το καημό του. Άλλος κόσμος… άλλα ήθη. Οι πιτσιρικάδες… Ευρίσκανε ευκαιρία, να πάνε στη στέρνα του Αϊ Λια, στο δρόμο του παππούλη, στη βίγλα, το τσιούμπι του καλόγερου, για να μαζέψουν ρίγανη… έφτανε κόσμος από παντού. Ο  Τσίγκας, ο Ράπανος απο του  Λούζη, Ο Κουλούκης απο το Μεσινό, η Ανθούλα απο τα Καλύβια, από του Γκούρα. Ο γερο-Νίκος ο Σκρέμπος από του Παγκράτι με ένα άλογο ψαρή και ένα τσουβάλι γνώσεις για τα πάντα, για πολιτική για ιστορία για θρησκεία για όλα, ο Αγράφας απο του  Ντάρα, οι Βαρελάδες και ο Φώτης απο τη Κώμη, από τα Κρινόφυτα ο Γαλάνης από τού Πλανητέρου οι Μελιτσοπουλαίοι και ο Ντούγενης ο βλαχος της τριανταφυλλιάς!

Κόσμος και λαός!!!
Όλο το διάσελο γεμάτο με αθρώπους ευτυχισμένους χωρίς… πράντα και καγιέν… Έπαιρναν άρτο και για κείνους που δεν μπόρεσαν να έρθουν. Μετά άρχιζε η επιστροφή.Οπού πέρναγαν τα αμάξια, ένα σύννεφο  από μπουχό για λίγο έκρυβε τον ήλιο… τα μουλάρια πρόγκαγαν και τα γιδοπρόβατα χανόσανε στο λόγκο….

Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει…. Όλα άλλαξαν παντού, έστω και έτσι το πανηγύρι αντέχει. Πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ  για να του δώσουμε τη παλιά του αίγλη! Τη παραμονή ευτυχώς οι γουρνοπούλες του Ντίνου και τα τραπέζια στρωμένα πυκνά που σε προετοίμαζαν ότι κάτι …θα συμβεί μετά…αλλιώς …δεν σου φαινόταν για ..«τ’ Λιος»!

Όργανα όπως και πέρυσι, όπως και πρόπερσι μόνο ο Ανδρέας είχε την παραμονή.Καλό συγκρότημα οι Καρυάτες με τον Ηλιόπουλο στο κλαρίνο να έχει τα κέφια του!

Οι φανατικοί ήταν όλοι εδώ!!!
Ο Φίλιππας ο Κόντος, που όσο έφερνε όργανα ο Ροϊδάκης, πάντα άνοιγε το χορό! Γεια σου ρε Φίλιππα λεβέντη (κάλα ούλα τ’ άλλα, άλλα εκείνα τα ντουφέκια τι τα θέλατε ρε παιδιά… θα σας την πω μια άλλη φορά αυτή την ιστορία με το Φίλιππα).
Ο Βασίλης ο Νταραβέλας, ο Σωτήρης του Γκούμα με τη γυναίκα του, η Βιολέτα με την Αθηνά του Μάκη, ο Λιας ο Γκολφυνόπουλος που είχε και τα γενέθλια του (όταν ερχόταν νύφη η Ζωίτσα στο χωριό περνώντας τον Αϊ Λια του ζήτησε μια χάρη “προφήτη Ηλία δώσου ένα παιδάκι και εγώ θα του δώσω το όνομα σου” …όχι μόνο της έδωσε παιδί αλλα και ανήμερα τ’ Αλιά). Γκολφυνόπουλε αν νόμισες ότι τη γλίτωσες φέτος τη τούρτα είσαι γελασμένος …διπλή και τριπλή θα την πληρώσεις). Ο Γιώργης ο Μπράβος, ο Σαραφάκος, που τώρα τράχτωσαν τα παιδιά και όλο και περισσότερο έρχεται… αλλά ούλα κ’ ούλα, από πανηγύρι δεν λείπει ποτέ! Μπράβο Γιώργη απ’ τη Κυλλήνη, γλέντα και ό,τι θέλει ας γίνει. Ο Ανδρεάς ο Βίγγος με μαυρισματάκι σπέσιαλ, ο γιατρος ο Ηλίας ο Παπαγγελής, ο Γιώργος ο Κοσμάς ο πρόεδρος της παγκαλαβρυτινής, ο Δήμος Κοντογιάννης με τη γυναίκα του και τη κόρη του, ο Χρίστος ο Κοντογιάννης, ο Περικλής ο Λυμπέρης, ο Χρίστος Κολιόπουλος, ο Καρατζάς Μιχάλης. Από ξενιτεμένους ήταν, τα δυο παιδιά του Σπυρομακρή από την Αυστραλία και ο ο Θανάσης ο Κολλιόπουλος ο περαμερίτης από τον Καναδά.
Από τα γύρω χωριά σχεδόν τίποτα. Ο Μακης ο Κυρίτσης, ο Μπελένης με τον  Τάσιο Ανδρουτσόπουλο, ο νέος προϊστάμενος της εφορίας της Κλειτορίας (ήρθε παρέα με το Σπύρο Τσούτσα) και η γνωστή πανηγυροπαρέα από τη Καμενίτσα με τον Αμερικάνο που είναι η χαρά των οργανοπαιχτών… όταν αρχίζει να πετάει 50εβρα ξεχνάει να σταματήσει «πολύ χρήμα που λέει και ο Κόκκος»

Πρώτη παραγγελία από το Κόκκο «πανάθεμα την που ‘ρίξε τα μάγια στο πηγάδι» (με το που το άκουσε η Ευθυμία ήρθε πηλάλα κάτου). Έλεγε ο Κόκκος, ωραία τραγουδάει η τραγουδίστρια… άλλα χορεύτρια με τζιν δεν πάει. τι λες ρε Δήμο; Τίποτα ο Δήμος σα να μην άκουγε… απέ το ’λεγε στο Κυρίτση “αυτή Νίκο, να ιδείς που κάποιον θα έχει από την ορχήστρα” τα λέω καλά; Καλά τα λες ρε Μάκη …στειλ’ τη στο διάολο.
Πρώτος άνοιξε  το χορό, ο Σωτήρης  Γκόφας με τα λουλούδια του, τις κόρες του, που χόρεψαν με τη ψυχή τους. Μετά τον διαδέχτηκε ο Νούλης που είχε, όπως πάντα, πολλά κέφια! Με τον Περικλή Παρέα  έκαψαν το πελεκούδι. Έριξε όμως και ένα τσάμικο ο Νίκος του Κουτσαλέξη… βγαλμένο από τα χρόνια τα παλιά.

Ο μπαρμπα-Τάκης Καραχάλιος είχε κέφια για χορό… αλλά δεν τράβαγε η παρέα λογω πένθους.

Την άλλη μέρα εκκλησιασμός. Μπράβο στον Αποστόλη που κάνει ότι είναι δυνατόν για να μην φανεί η απουσία του μπαρμπα-Γιάννη. Άιντε καμάρι που θα ρίχνει από κει πάνου που θα σε κοιτάζει ρε Αποστόλη. Όλη η οικογένεια του πολλές μέρες πριν για να προετοιμαστεί η εκκλησιά και να εξυπηρετηθούν οι προσκυνητές. Λιγότερος κόσμος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ευχάριστη έκπληξη ο πρώην μητροπολίτης Θεόκλητος που εντυπωσίασε τους προσκυνητές με το λόγο του.
Μπράβο στον Αποστόλη που εξασφάλισε την παρουσία του.

Εντύπωση έκανε η απουσία του δημάρχου.
Μετά τον καθιερωμένο άρτο άρχισε η επιστροφή. Η πρώτη στάση στη γαλήνη και στο μπαράκι του Θανάση. Έχει πια καθιερωθεί οι συγχωριανοί αυτή τη μέρα να σταματούν εκεί …και φυσικά οι Λιάδες να βάζουν για τα καλά το χέρι στη τσέπη. εμ… κουτοί είναι οι Γιώργηδες που είναι πολλοί;
Το απόγευμα ο Κινέζος με τα τραπέζια του πού είχε στήσει από την παραμονή ξεπεντάριασε όσους είχαν μικρά παιδιά. Πάντως και γω πήρα ένα φακό για τα χρόνια πολλά! Ε ..τού έκανα και παζάρι! Από  7€ που το ‘χε, 5 μου τον άφησε! Ο Καρατζάς πρέπει να το έσκασε το πενηντάρι. Πήρε για ούλα τα παιδιά που ήσανε στου Λια το σπίτι. Να ‘ναι καλά και να έρχεται κάθε χρόνο ο κινεζάκος. Έδωσε χρώμα και  χαρά στα παιδιά.

Ανήμερα είχε και η γαλήνη όργανα. Είχε τον Ροζή, πολύ καλό κλαρίνο και καλός επαγγελματίας και  με κέφια πολλά. Δυο ζυγιές έπαιξαν μέχρι το Πρωί.
Ο Παπαγγελής κατά τις 10:00 το βράδυ είχε τραπέζι για τη γιορτή του. Και τι δεν είχε φτιαγμένο η Μαρία. Παστίτσιο, αρνάκι με μακαρόνια, λεμονάτο… που να τα θυμηθώ ούλα. 20 λογιών φαγητά και γλυκά. Ωραία ήταν ούλα! Το ψωμί ζυμωτό το είχε φτιάξει 0 Παυσανίας με τον Νίκο Κολομόδη πού λέγανε «για φάτε και  ψωμί ρε μάτι» εγώ έτσι το εξηγώ, αλλιώς γιατί να το έλεγαν; Όπως έλεγε η Κασιολίνα φάτε γαλόπιτα… ρε παιδιά. Ωραίο σπίτι, ωραία αυλή!
Η παρέμβαση του Λια σε όλα τα πέτρινα κτίσματα είναι φανερή. Εμ το μεράκι δεν κρύβεται και μια αυλή γεμάτη παιδιά και φίλοι πολλοί. Ο Παυσανίας, ο κολομόδης, ο Μιχάλης, ο Χρίστος, ο Λιλής με τη Γιωργία, 0 Κασιολής με την Ελένη, (είχε φτιάξει μια γαλόπιτα η Κασιολίνα πού κελάηδαγε). Ήταν ακόμη ο Πέτρος με τη Γιώτα, ο Καπηνιάς, η Γιώτα τού Κόκκου, πάντα όμορφη και πάντα βιαστική, τα πεθερικά του Λια με το Μίμη τον αδερφό της Μαρίας και φυσικά τη κυρα-Νίτσα!Πάνω ψηλά από  το ξυλομπάλκονο  το αόρατο γέλιο τού Παπαγιώργη κράταγε συντροφία και έστελνε το αόρατό του φως ευτυχισμένοs!
Και του χρόνιου Λια.

17.000 μόρια έπιασε η κόρη του Αποστόλη του Κουμπούρα. Μπράβο Ελένη και καλή σταδιοδρομία.
Στην επομένη ανταπόκριση θα έχω όλα τα παιδιά που πέρασαν στα Α.Ε.Ι και τα Τ.Ε.Ι.