lykouriablog_

Tου Τελάλη

(στο τέλος του άρθρου πολλά αμοντάριστα video)

Αυτό το πάντρεμα ..

αυτό το εκκολαπτόμενο πανέμορφο δημιούργημα, θα έχει  τα χρώματα ,τη νοστιμάδα ,τη δροσιά  αλλά και τη λεβεντιά του Σαϊτά και του Μαινάλου!!!!
Μια δροσιά βγαλμένη από την Αρκαδική γη, δένει «κουμπί» με τα Λυκουριώτικα χρώματα της Μαλμίγκας.
Μια προσπάθεια αλλιώτικη ,πιο φιλόδοξη απο ποτέ, αλλά και πιο συμβατή με το περιβάλλον του χωριού.

Μια στροφή και απαραίτητη αλλά και  πιο ορθολογική στις δενδροφυτεύσεις.

Από το πιο εύκολο πεύκο στο δύσκολο πανέμορφο  αλλά και δικό μας έλατο.
500 έλατάκια  λοιπόν από χθες, απολαμβάνουν το άγγιγμα  και
τα χάδια του , του χώματος της Μαλμίγκας ,του νερου της τριανταφυλιάς και του αέρα του Σαιτά.
Εννέα το πρωί τα πρώτα ξυνάρια ,κασμάδες και φτιάρια ακούστηκαν στα τσιούμπια της μαλμίγκας .
Ο Σοφοκλής, ο Ανδρέας ο Κολιόπουλος, ο Μιχάλης ο Καρατζάς, ο Τάκης ο Μπίκος, ο Γιάννης ο Δούβας, ο Σπύρος ο Τσιουτσιουρούμης με την ανιψιά του τη Χριστίνα του μαγκλάρα,και το Σωκράτη το Μούσιο, ήταν πριν απ’ όλους εκεί για να ρυθμιστούν οι τελευταίες εκκρεμότητες  αλλά και  για να οργανωθεί  με κάθε λεπτομέρεια το σχέδιο φύτευσης.
Ο καθένας  είχε το ρόλο του που  θα το μεταλαμπάδευε στους εθελοντές που όπου νάναι θά έφταναν
Ο Γιάννης με μεγάλη προσοχή έφερνε το φυτώριο στις ήδη ανοιγμένες γούβες, ο Σοφοκλής που είχε και το γενικό πρόσταγμα ,έδινε κατευθύνσεις ,αλλά και  με χειρουργική υπομονή έβγαζε το φυτό από τη θήκη του ,το παρέδιδε  στο Σωκράτη και αυτός με τη σειρά του στους φυτευτές…

Άν έβλεπε κανείς με τι ευλάβεια τα έπιαναν, θα καταλάβαινε..γιατί αυτά τα έλατα δεν βολεύονται παρά μόνο θα αντριέψουν,θα θεριέψουν.

Σαν σκαρόπουλο μικρό που είχε χάσει το δρόμο του ,το έπιαναν  και το έβαζαν στη  “ φωλιά του “
Γύρω στις δέκα η πλεύρα της μαλμίγκας φιλοξενούσε τόσο κόσμο όσο χρειαζόταν για να γίνει η δουλειά σωστά και πολύ προσεχτικά.
Πρέπει να πούμε ότι το δύσβατο τού εδάφους ,αλλά και ιδιαιτερότητα του φυτωρίου  δεν επέτρεπε πολυκοσμία,γιατί ο κίνδυνος ατυχήματος και στο φυτώριο αλλά και στους εθελοντές  ήταν μεγάλος.
Από τους πρώτους που έφτασαν ήταν ο κριμπενολιάς, ο Χάρης ο κοσμάς ,ο Γιάννης του Ροδάκη του Γιώργη.
Μετά από λίγο ,η Θεοδώρα μετ η Κωνσταντίνα του Μαγκλάρα,ο Χρίστος ο Δρούλιας με το γιο του το Τάκη( αυτοί επιφορτίστηκαν  από το Σοφοκλή ,μαζί με κάθε ελατάκι να φυτεύουν και ένα μύγδαλο) ο Τάσος ο Μανωλέσης τούΛουκά με τον αδερφό του το Φίλιππα και το γιό του Φίλιππα το Βαλάντη.
Η Κοντύλω η κριμπένη με την κόρη της την Ευγενία
Και φυσικά όπως πάντα η Ασήμω του καλιαβού με τα εδέσματα ,τις τηγανίτες,  το τσίπουρο,αλλά και με το γαμπρό της το Γιάννη και το εγκονάκι της.
Και όπως πολύ σωστά του έλεγε απευθυνόμενη στους μικρούς  » καλοσιγούρευτα παιδιά , εμείς τα βάζουμε εσείς θα τα φχαριστηθείτε ,αλλά πρέπει να τα προσέχετε” .
Ακόμα ήταν εκεί ο Αλέξης ο Κοντογιάννης με τον αδερφό του τον Χρίστο ,μέχρι πρότινος αγροτικό γιατρό στο χωριό μας ,αλλά  και τη μάνα τους την Κατερίνα και το γαμπρό τους το Γιώργο.
Επίσης  να πούμε ,ότι από τους πρώτους πού έφτασαν, ήταν ο Αντιδήμαρχος Κλειτορίας ο Βασίλης ο Καράς ,ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου ο Δήμος ο Κοντογιάννης ,και ο πρόεδρος της κοινότητας κλειτορίας ο δημήτρης ο Μετζέλος.

Η παρουσία τους εκεί εκτός από συμβολική ήταν και ουσιαστική έβαλαν και τα ελατάκιατους

( ο Μετζέλος φύτευε λέει μόνο με το αριστερό,…για νάναι καλοσιγούρευτο)

Η δενδροφύτευση συνεχίστηκε μετά και στο αλλσάκι δίπλα στη πλατεία ,40 νέα ελατάκια θα βάλουν και αυτά με τη σειρά τους τη δροσιά τους και την ομορφάδα τους στο κέντρο του χωριού μας

Εκεί στη φύτευση προστέθηκε και ο Μάκης ο Κατσής ,αφού έφερε το γάλα στο μπακάλη μετά έπιασε το ξυνάρι (  είχε πάρει δίωρη από το πρόεδρο και βέβαια απαλλαγή όλοι οι κτηνοτρόφοι)

Όλοι έβαλαν πολύ όρεξη ,μεράκι  και πολύ αγάπη.

Τώρα  η ανάπτυξή τους είναι υπόθεση όλων μας .

Η συμβολή του καθενός  μας , με όποιο τρόπο μπορεί είναι απαραίτητη.

=BE7BAHM0fZI[/embed]