του Τελάλη
Οι τροϊκανοί… μπορεί… προς το παρόν να μας στραγγίξουν τις τσέπες …αλλά δεν θα καταφέρουν μας στραγκαλίσουν την διάθεση!!!
Τούτος …ο λαός και στο πόλεμο τραγουδώντας πήγαινε… (και αν χρειαστεί θα ξαναπάει).
…και αυτό βέβαια ταπείνωνε και ταπεινώνει τα λεφτά τους, την απληστία τους και τη βαρβαρότητα τους!!!
Το κατάλαβα ακόμα καλύτερα παρακολουθώντας από κοντά τις εκδηλώσεις του ιστορικού Συλλόγου Λυκουριωτών.
…θα καταλάβετε γιατί το λέω!!!
Τι ‘λεγαν παλιά στις ελληνικές ταινίες; όξω φτώχεια!!!
…και τα γύριζαν ούλα ανάποδα…
Έ… Στη Λυκούρια φέτος βροντοφώναξαν….
Άσιχτιρ κρίση…στον αγύριστο!!!
Όσα μνημόνια και να φέρεται… Εμείς βρίσκουμε πάντα τρόπους να περνάμε καλά!!!
…και όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο γερο Γκολφύνος, αφού μου τα άπατε εσείς…παλιο-μεθυσμένοι …τα σπάω και εγώ μονάχος μου, που είναι και δικά μου!!!
Άμα μας πολύ σκοτίσετε θα τα σπάσουμε μονάχοι μας…να μην βρείτε κολυμπηθρόξυλο… από τα φιλετάκια που έχετε βαλει στο μάτι…
παλιοκλεφταραδες…ξενοι και ντοπιοι γερμανοτσολιαδες!!!!
.ουστ…από δω…γκολντεν μπους… ξενερωτα!!!
Μας πιασατε στον υπνο με ταχρηματιστηρια και τα δανεια…ουνοι…και βαρατε….
αμ δεν θαναι για πολύ…!!!!.
Του ελληνα ο τραχηλος ζυγο δεν υπομενει…
Τελος παντων ,Ναναι καλα ο σύλλογος…μας εκανε και ξεφυγαμε για τα καλα φετος …όχι με φανφαρες, με τα δηθεν και την καμουφλαρισμενη αλαζονεια, αλλα με στυλ…και ποιτητα ζηλευτη!!!
Πολύ εμνευση, πολύ διαθεση ,και πολύ ξεφαντωμα!!!
Τούτο το καλοκαίρι, όπως πάντα, ο χορός των εκδηλώσεων άνοιξε με το βλέμμα στην νεολαία.
Το καινούριο φέτος ήταν η βραδιά νεολαίας στην πλατεία του χωριού μας την Δευτέρα 12 Αυγούστου. Τα παιδιά στο άψε-σβήσε έφτιαξαν το σκηνικό, μηχανήματα, ψυγεία, καρέκλες, φώτα ( ρε..επιτέλους έλαμψε η πλατεία).
Για το λαμποκόπημα της πλατείας από φως αλλα και από καθαριότητα είχαν φροντίσει οι δύο πρόεδροι,από τον Σύλλογο Λυκουριωτών Σωκράτης Μούσιος και του Τοπικού Συμβουλίου Θανάσης Σβίγγος(ισως θελει φωτογαφια του εδώ σπηλιαρα τι λες;).
Ο Λιας ο κατσης με το Νίκο τον αυγερη στα πλήκτρα, ο Χάρης ο κοσμας με τα αδέρφια του το σπυρο και τον αγκελο και τα ξαδερφια του ,το λαμπη και τον ορεστη,ηταν στην οργάνωση.
Στο κέφι και την εκτέλεση της λεπτομέρειας αλλά και με ματια που σαρώνουν σαν αξονικός…για τυχον εισαγωμενες παρεκτροπες.. η Θεοδώρα Μαγκλάρα με την Ελένη Μούσιου και όλο του Μουσέικο από κοντά (Γεωργία, Μαρία, Μαριλένα, Οδυσσέας και πάει λέγοντας).
Χοροί, γλέντι, ξεφάντωμα μέχρι το πρωί και μετά στο μπαράκι του Θανάση για τον δεύτερο γύρο.
Την Τρίτη ο Κρυμμένος Θησαυρός, το παιχνίδι που μέχρι πριν λίγο είχε κλέψει τις καρδιές των πιτσιρικάδων, από πέρσι όλο και εμφανίζονται οι μεγαλύτεροι. Ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και τελείωσε μετά τις 9 το βράδυ. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ο Σύλλογος είχε αναθέσει την οργάνωση στην Μαρία τη Δαραβέλα,τη Δήμητρα τη Κουρμούση και την Αγγελική τηνΑυγέρη.
Όπως και το προηγούμενα χρόνια είχε φαντασία και έμπνευση, όπου απευθύνονται σε «γρήγορα» μυαλά και βεβαια σε αριστη γνωση της λυκουριας !
Τρία περίεργα έγιναν φέτος στον Κρυμμένο Θησαυρό.
Α. Η Ελένη Μούσιου δεν προκρίθηκε στον τελικό!!!.
Β. Οι ομάδες δεν «πλακώθηκαν» μεταξύ τους λόγο…της δεδομενης αδικίας και….
Γ. Ο Χάρης Κοσμάς με την ομάδα του (ναι καλά διαβάσατε ο Χάρης!!!) σήκωσε το τρόπαιο!!!!
Α..εκανε και δηλωσεις μετα!!!αξιζει να τις δειτε στο βιντεο που ακολουθει!!!
.Τρεις φορές στον τελικό, και οχαρης και η παρεα του έφευγαν με άδεια χέρια…και βεβαια με πολλες διαμαρτυριες…τι διαμαρτυριες …πηγαινε η γρινια συννεφο… (τα εχω τα ντοκουμέντα χαρουλη …ειδικα τα περσινα…χαχαχαχαχα!!!!).
Η πλακα είναι ότι τις προηγουμενες χρονιες φτανανε τραίνο στο τελικο…και το χανανε από τα υποτιθεμενα αουτσαιντερ…αν υπαρχουν αουτσαιντερ…!!!
Φετος σε ολους τους γυρους περναγαν στο τσακ…και το σηκωσαν
Επιτέλους έσπασε το ρόδι. (που είσαι Γιάννη Αυγέρη να πανηγυρίσεις με τους συμπαίχτες σου. Είχε, βλέπεις, προετοιμασία με την ποδοσφαιρικη ομάδα φέτος και έλειψε από την ομάδα του θυσαυρου).
Μοιράστηκαν φανέλες, όπως πάντα κοντά στις 100, όσες και οι συμμετέχοντες στο παιχνίδι.
Τα παιδιά το διασκέδασαν για τα καλά και φέτος.
Οι υποψηφιότητες για τους νέους διοργανωτές… επεσαν σωρο..γιατί όπως μας είπαν η Μαρία, η Δήμητρα και η Αγγελική μπορει ναναι …μαγικο να το οργανωνεις…αλλα «μας έλειψε το παιχνίδι, θέλουμε να παίξουμε».
Α και κατι ακομα….καποιες από τις ποιο εξυπνες ερωτησεις ..ηταν του φιλλιπα του νταραβελα.
Ποσοι ξερουν από μας που ηταν το ποιο παλιο σχολειο του χωριου;….υποθετω λιγοι..
Πιο Σωστα;πολλοι λιγοι!!!
και γω τωρα εμαθα ότι ηταν εκει που είναι τωρα της μαριας του μπραβου το σπιτι…αποκατου από του τακη του στιουρα!!!
Τετοια κιαλλα πολλα συναντας…και μαθαινεις παιζωντας τον κρυμενο θυσαυρο.
Και βεβαια όπως όλα τα παιχνιδια εχει και τη μπαμπεσια του…
τι παιχνιδι θαταν αν δεν ειχε τεοια…;οποιος εβρισκε φακελο του αλλου…κατευθειαν στα σκουπιδια!!
Την Τετάρτη άλλα είχε κανονίσει ο Σύλλογος άλλη άποψη είχε η θειά Χαρίκλεια του κριμπενη(γιωργολια). Έφυγε λίγο απότομα και όπως επιβάλλεται σε τέτοιες περίπτωσεις ο Σύλλογος ακύρωσε όλες τις εκδηλώσεις εκείνης της ημέρας.
Την Πέμπτη το πρωί, και πριν χτυπήσει ο παπάς την καμπάνα για την παναγια, στο παλιό καφενείο του Καραχάλιου …φυτρωσε ένα περιβόλι από βιβλία. Πάνω από 2.500 τιτλοι βιβλίων εκτέθηκαν στο χωριό. Με τέτοια ομάδα ο Σύλλογος πως να μην στήσει έκθεση στο φτερό. Ο Χάρης Κοσμάς είχε το γενικό πρόσταγμα στο άνοιγμα των κουτιών και η Ελένη Μούσιου στο κλείσιμο τους και από κοντα… καμιά 40αριά παιδιά έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους. Η ανταπόκριση στο βιβλίο ήταν σε πολύ καλό επίπεδο, κυρίως από τα παιδιά, τις γυναίκες και τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.
Η έκθεση κράτησε 4 μέρες, από την Πέμπτη το πρωί έως την Κυριακή το βράδυ. Υπήρχε πρόγραμμα με βάρδιες και τα παιδιά κράτησαν με θέρμη πολύ ψηλά την νέα δραστηριότητα του Συλλόγου.
Την ίδια μέρα της Παναγίας η πλατεία του χωριού ήταν ένα τεράστιο μπαλόνι. Τα φουσκωτά κάστρα
… ποδοπατήθηκαν για τα καλά από τα πιτσιρίκια του χωριού. Ξεφάντωσαν με την ψυχή τους. Η νίκη(συγκενεια του κατσιαουνη) για τρίτη συνεχόμενη χρονιά έχει πάρει το κολάει… στη Λυκούρια και χαρίζει απίστευτη ψυχαγωγία, με έμπνευση και παιχνίδια.
Το ίδιο απόγευμα αντιπροσωπία του χορευτικού του συλλογου βρέθηκε στις εκδηλώσεις της Σκοτάνης με τον προεδρο το Σωκράτη, τον Σπήλιο, την Ελένη, την Θοδώρα, την Δήμητρα, τον Χρήστο) και τα άλλα παιδιά ( ρε τι τσιαμικο χορευει ο μπαγασας!!!
Ρε αυτό του τουζιου οχριστος Πηδαει στο τσαμπα!!
Μας αφησε ολους αφωνους .Δεν ξερω αν είχανε οι τουζιαιοι χορευτη ,παντως.. βγαλανε!!…καλο παιδι και είναι και αριστος μαθητης.
Έμειναν απιστευτα εντυπωσιασμένοι από την φιλοξενία, και αυτό γιατι απ’ όσο μάθαμε οι σκοταναίοι του επιφύλαξαν πολύ θερμή υποδοχή (και για έναν ακόμα λογο)
όχι περαστε κοσμε…να φωναξουμε ουλη την ελλαδα να φαινομαστε μπουγιο για να κανουμε…το κομματι μας..!!
φωναξαν λοιπον ένα καλο χορευτικο…και οι σκοτανιωτες το φχαριστηθηκανε…και το χορευτικο το απολαυσε)
Το βράδυ της Παρασκευής ο Σύλλογος έκανε μια απλή βραδιά, αληθινή έκπληξη και αξέχαστη.
Πρώτα απ’ όλα το χορευτικό!!!
Απίστευτη εξέλιξη!!!
χορευτικό τμήμα με τα όλα του, που μπορεί να σταθεί σε οποιαδήποτε εκδήλωση!
Μπράβο στα παιδια και στον πρόεδρο το Σωκράτη που έχει αναλάβει την εκπαίδευσή τους!
Φέτος γιορτάστηκαν και τα 20 χρόνια από την δημιουργία του συγκεκριμένου τμήματος από την Χαρίκλεια Ρόδη.
Πολλοι από τους τοτε …είναι ακομα εδω
ο μαθουσάλας Σπήλιος Πίστας αμούστακο πιτσιρίκι τότε (υπάρχουν και φωτογραφίες Σπηλιάρα) και το δεξί χέρι τωρα του Σωκράτη, με γενειάδα Κολοκοτρωναίικη, όχι μόνο χορεύει ακόμη αλλά είναι και σημείο αναφοράς συσπειρωσης .
η βιολετα…να βαζει τη πινελια στα ντεκορ και στις στολες..
και …βεβαια όλα αυτά τα 20 χρονια να δεινει ρυθμο και παλμο με ηχο και φως .. ακουραστα.. η ιδια φωνη..
μια η φωνη που είναι συνδεδεμενη με ολες τις εκδηλωσεις του συλλογου…
η φωνη που ξερει να ξεσηκωνει..
η φωνη του γιωργη του κατση!!!
Και επιτέλους ο Σύλλογος έκανε το αυτονόητο. Έψαξε πολύ και βρήκε αυτό που έπρεπε. Μια ορχήστρα ψαγμενη που να παίζει Δημοτικά Παραδοσιακά Τραγούδια. Αναβίωσε το παρελθόν και εδειξε το μελλον με τον πιο απλό τρόπο.
Την εποχη της πλουτοκωστενας…είναι αληθεια ότι παρελασε από το χωριομας κάθε καρυδιας καρυδι και καμια φορα και με ευθυνη ακομα και του ιστορικου συλλογου (μελαχρινακι,ζαφιρενια πηγαινα συννεφο …και η κακομοιρα «η νερατζουλα φουντωμενη» ηταν στα αζητητα…καιρος να αλλαξουνε οι ρολλοι.
.καιρος οι θυσαυροι και τα διαμαντια να βγουν στη επιφανεια…!!!
Οι εκδηλώσεις έκλεισαν την Κυριακή με την ζωγραφική, τον πηλο και τους αγώνες από τις τσουβαλοδρομίες και αυγοδρομίες.
Ωραια χρωματα…ωραιες εμνευσεις από τα παιδια με τη καθοδηγηση βεβαια της ακουραστης προεδρινας της θεοδωρας ….και τα τελευταια χρονια με τον ιδιο νικητη!!
Είναι το εγκονακι του θαναση του λυμπερη ,η ιωαννα,που ζωγραφιζει απιστευτα…!!
Και βεβαια αυγοδρομια και τσουβαλοδρομια…για πολύ γελιο!!!
Σας ταπα χερ-χερ που θαλεγε και μανα μου…
Για κάθε δραστηριοτητα θα σας γινει λεπτομερη αναφορα!!!!
……αμα …προκαμουμε…..!!!!!
Από βίντεο εχουμε σωρο!!!
Παρα πολυ περιγραφικο το αθρο σου Τελαλη και οντως απο τις καλυτερες εκδηλωσεις του συλλογου ειναι σωστη η ιδεα του συλλογου να εχει πρωτο στοχο του τα παιδια εμεις οι μεγαλοι δεν χρειαζομαστε λιβανισμα γιατι αρκετες φορες κουραζει ρε τελαλη με κανεις και νιωθω σαν τον ΑΛΕΞΗ ΚΩΣΤΑΛΑ φιλο μου και παλιο συνεργατη οταν ειμαστε παιδια στο ΗΡΩΔΕΙΟ που τοτε εκανε τις εκφωνησεις τελος παντων μπραβο σε ολους και πιο πολλα μπραβο στο νεο αιμα της ΛΥΚΟΥΡΙΑΣ φιλε και συμπεθερε Τελαλη εγω απο δω και περα θελω να καμαρωνω τις εκδηλωσεις του συλλογου σαν απλος θεατης και παρακαλω τον συλλογο μιας και δεν βλεπω να παιρνω συνταξη απο την κανονικη μου εργασια να μου χορηγηση επιτημη συνταξη βεβαια μπορει να μην νιωθω γερος σωματικα αλλα καποια πραγματα με εχουν στεναχωρεσει και δεν μπορω να ανεχτω τις οποιες προσωπικες δημοσιες σχεσεις καποιων μεσω του συλλογου …………………….
By: tabouliaris on 2 Νοεμβρίου, 2013
at 12:34 πμ
ξαδερφε δε ξέρω για ποιους μιλάς άλλα ένα ξέρω ότι ο κόσμος δεν ευχαριστιεται εύκολα και πάντα βρίσκει κακίες να πει. κόμπλεξ και Αγιος ο Θεός!!!!!! έχεις σταθεί στο σύλλογο και με το παραπάνω!!!!!!
By: Σοφία on 3 Νοεμβρίου, 2013
at 11:41 μμ
ξέχασα ωραίο το άρθρο σου τελαλη και κάτι που θέλω να ξαναπώ ο κάθε σύλλογος για να παράγει έργο χρειάζεται προσπάθεια από ένα σύνολο ανθρώπων που δίνουν με την καρδιά τους ο,τι μπορούν, θελει ιδέες χαμόγελα υποχωρητικότητα και να μην περιμενεις ΤΊΠΟΤΑ, μόνο το χειροκρότημα των γονιών φίλων και συγγενών σου.
By: Σοφία on 3 Νοεμβρίου, 2013
at 11:51 μμ
Εδω περιμενουμε να βρεξει,να γινουν τα γρασιδια,και σεις μεινατε σταυγουστιατικο φεγγαρι!Ωραιες αναμνησεις,μονο που τις πουλησατε,κρυμενοι πισω απο τους τοιχους.
By: Περαμεριτις on 5 Νοεμβρίου, 2013
at 8:50 πμ