lykouriablog_

Του Τελάλη

Η Κατερίνα είναι φοιτήτρια και κάνει γραμματειακή υποστήριξη στο φροντιστήριο!!!
Ρε άμα είναι όμως, να σε βρει το καλό σε απαντάει… και ας είσαι χωμένος στου βοϊδιού το τσιέπι…
Μιχάλη λέει η Δήμητρα, δεν παίρνεις το Σπήλιο τηλέφωνο να ρθει να δει τον υπολογιστή… κάτι έπαθε πάλι και δεν λειτουργεί.
Εντάξει είπε ο φωστήρας, θα του το πω!!

Το απόγευμα τελειώνοντας… κάπως αργά από το υπουργείο πολιτισμού ο καλλιτέχνης, έπρεπε βλέπεις να παραδώσει μια αφίσα για την Επίδαυρο… ε, πέρασε και από το φροντιστήριο να δει τι έπαθε ο υπολογιστής
Ρίχνει μια ματιά ο Σπηλιάρας, κάνει δυο φακιρικά και έτοιμος… ο κομπιούτερ…
Η Κατερίνα εκείνη την ώρα κάτι ταχτοποιούσε στην αίθουσα του φροντιστηρίου!!!
… είπαν δεν είπαν δύο κουβέντες καν!
Ο Σπήλιος έκανε λίγο πλάκα με το Μιχάλη και έφυγε.

Την άλλη μέρα συναντάει η Δήμητρα την Κατερίνα στο φροντιστήριο…

– Κατερίνα μου τι να σου πω, εκείνο το παιδί με έχει πάρει πόσα τηλέφωνα! Θέλει το τηλέφωνό σου!

– Ποιο παιδί; Λέει η Κατερίνα.

– Αυτός που έφτιαξε τον υπολογιστή χθες.

– Εγώ ούτε που τον θυμάμαι, λέει η Κατερίνα. Το μόνο που θυμάμαι, ότι κρατούσε ένα κράνος στο χέρι.

– Παιδί μου, έχει λυσσάξει. Ξέρεις Πόσα τηλέφωνα έχει πάρει το Χρίστο; Θέλει οπωσδήποτε το τηλέφωνό σου!!! Τι λες να του το δώσουμε;

– Ξέρω και γω ρε Δήμητρα; Ούτε που τον θυμάμαι! Καλά μωρέ, δώστο.

– Έτσι μπράβο, να μην το προσβάλουμε το παιδί.

Πέρασε δεν πέρασε μια ώρα και παίρνει τηλέφωνο η Δήμητρα τον Σπήλιο.

– Σπήλιο μου συγνώμη, είσαι καλά είσαι;

– Μια χαρά, απαντάει.

– Βρε Σπήλιο μου, συγνώμη αλλά αυτή η κοπέλα που έχουμε στη γραμματεία…

– Τι έπαθε; Πάλι της μπλόκαρε ο υπολογιστής;

– Όχι βρε Σπήλιο μου, αυτή η κοπέλα σου λέω, που έχουμε στη γραμματεία με έχει «φάει»… «τι ωραίο παιδί, αυτός ο τεχνικός από το χωριό σου… ο γραφίστας». Τι να κάνω βρε Σπήλιο μου, να σου δώσω το τηλέφωνό της να την πάρεις;

– Ρε Δήμητρα, εγώ ούτε που την θυμάμαι την κοπέλα, ούτε καν την πρόσεξα! Τι να της πω;

– Έλα καημένε μου που δεν την θυμάσαι, τόσο ωραία κοπέλα.

– Πάντως, Σπήλιο δεν ξέρω, δεν είναι σωστό, πρέπει να την πάρεις. Δεν μπορείς να την προσβάλεις έτσι την κοπέλα…

Ο Σπηλιάρας πήρε… η Κατερίνα πήρε; Ούτε που έμαθα.
Αυτό που ξέρω ότι μετά από 11 χρόνια φύτεψαν το πιο ωραίο λουλούδι, και προχθές το Σάββατο… χέρι χέρι και επίσημα… το έχουν στο κήπο τους!
Με αυτό το λουλούδι να ‘σαστε πάντα μαζί! Καλώς να ‘ρθει το λουλουδάκι σας και να φυτρώσει κι άλλο δίπλα του!

Α, ρε Σπηλιάρα. Άρχοντας.
Γάμο ρε στο Παλαιό Ψυχικό;
Όλα τα είχαν προετοιμάσει με «γραφιστική» ακρίβεια και φαντασία!
Το στιλ και το ταπεραμέντο ξεχείλιζε.
Αμ, τ’ άλλο;
Το ξέρατε εσείς, ότι πολιτικοί γάμοι γίνονται μόνο εργάσιμες; Εγώ πάντως δεν τόξερα.
Για τον Σπηλιάρα όμως και την Κατερίνα, το Παλαιό Ψυχικό έκανε την εξαίρεση του.
Ημέρα Σάββατο στις δώδεκα το μεσημέρι στις 29 του Σεπτέμβρη στο περίβολο του Δημαρχείου, μπροστά σε φίλους έδωσαν… αιώνιες υποσχέσεις βγαλμένες μέσα από το iPad της πιο hi-tech Ατιδημάρχου!
Τέλεια οργάνωση με απλότητα και στιλ, από ανθρώπους με πολύ γούστο.
Περιττό να πως ότι ο γαμπρός φορούσε τζιν!

Μετά το γάμο η πομπή έφτασε στην ταβέρνα και αφού φάγαμε του σκασμού…
Μας συγκίνησε ο Σπηλιάρας με την πρόποση που έκανε!
Περισσότερα στο video που ακολουθεί.