της Ζωής Σβίγγου
Έτσι όπως έχω δει τα πράγματα στη μέχρι τώρα… καριέρα μου στις πανεπιστημιακές αίθουσες, υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι να πάρεις ένα πτυχίο.
Επίσης, υπάρχουν πολλοί τρόποι να το “αξιολογήσεις”. Εξηγούμαι:Καταρχάς, μπορείς να πάρεις πτυχίο με τον -και καλά- ενδεδειγμένο τρόπο: να παρακολουθείς τα μαθήματα κανονικά, να διαβάζεις, να κάνεις εργασίες, να πηγαίνεις στην εξεταστική κλπ. Μετά, υπάρχει το πτυχίο του τουρίστα: πηγαίνεις μια φορά στο τόσο, όσο πιο προχωρημένο έτος τόσο λιγότερο σε βλέπουν στη σχολή, παίρνεις σημειώσεις από φοιτητές που πηγαίνουν συχνά, κάνεις σε 2-3 ώρες εργασίες που θέλουν μέρες ολόκληρες (αλλά έχεις και αυτήν που είχε κάνει πέρσι μια φίλη σου άρα κούτσα κούτσα το περνάμε το μαθηματάκι) και στις εξετάσεις ε, όλο και κάποιος θα βρεθεί να βοηθήσει. Και στις δύο περιπτώσεις έχεις το “χαρτί”, αυτό το επίσημο έγγραφο που αποδεικνύει ότι έχεις εκπαιδευτεί σε κάποιο ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης, ότι είσαι επιστήμονας, ότι ξέρεις πράγματα ρε παιδί μου. Δεν έχει σημασία αν τα ξέρεις όντως – σημασία έχει να φαίνεται ότι τα ξέρεις.
παιδεία: ανέκαθεν...ένα καζανι που βράζει....
Και πάμε τώρα στο τι σημαίνει αυτό το πτυχίο που πήρες. Σημαίνει ότι ξέρεις το αντικείμενό σου? προφανώς, αλλιώς δεν θα είχες πάρει πτυχίο. (εδώ γελάμε!) Σημαίνει ότι πρέπει να βρεις δουλειά? Ή ότι απλά έχεις ένα πτυχίο για να κάνεις κορνίζα και τώρα που το πήρες μπορείς να πας να δουλέψεις σε κάποια καφετέρια ή να ανοίξεις δικό σου μαγαζί ή να πας στη δουλειά του μπαμπά?
Δεν ξέρω τι να σας πω, ξέρω μόνο ότι σε λίγο καιρό θα κρατάω στα χέρια μου ένα πτυχίο, για το οποίο οι γονείς μου θα είναι περήφανοι, τόσα χρόνια πληρώνουν,μοχθούν και αγωνιούν άλλωστε για να σπουδάζω στην Αθήνα, και τελικά καταλαβαίνω ότι αυτό το πτυχίο δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Υπάρχουν μαθήματα στα οποία πήρα 10 στις εξετάσεις επειδή η επιτήρηση ήταν χαλαρή και μπορούσαμε να ανοίξουμε βιβλίο. Δηλαδή επισήμως ήμουν άριστη στο αντικείμενο και στην πραγματικότητα δεν ξέρω ουτε τα μισα. “Επισήμως” λοιπόν υποτίθεται πως πρέπει να βρω δουλειά και μάλιστα καλή – στην πραγματικότητα όμως τι σπούδασα λογιστική τι να σπούδαζα ανθοκομία, ένα και το αυτό….
lykouriablog_ 
…..οι αλήθειες έρχονται παντα απο εκει που τις περιμένεις. ..
Φυσικά απο την νεολαία!!!
Η Ζωή έβαλε το δάχτυλο στη πληγή.
Αν και οι πολιτικοί μας εκαναν το ίδιο, αν μπορούσαν να σταθούν μπροστά σε ‘ενα καθρέθτη και να δούν οσα είδε η ζωή, όλα θα ήταν αλλιώς …
όλα θα γίνουν αλλιώς
Μπραβο ΖΩΗ!!!!!
By: ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΣ on 18 Σεπτεμβρίου, 2011
at 6:13 μμ
Πολύ καλό. Μπράβο Ζωή!!
By: ΤΟ ΚΑΡΦΙ on 18 Σεπτεμβρίου, 2011
at 6:23 μμ
Θα μπορούσε να έχει γραφτεί πριν 25 χρόνια, που πήρα εγώ το δικό μου, και νάχει ακριβώς την ίδια σημασία και αξία (το άρθρο της Ζωής). Ελπίζω να μη γράψόυν το ίδιο και τα παιδιά της Ζωής….
By: KARAXALIOS G. on 19 Σεπτεμβρίου, 2011
at 7:51 πμ
Συμφωνω με το Γιωργο και πριν μια δεκαετια τα ιδια, οι σχολες πρεπει με καποιο τροπο να αλλαξουν τακτικες, δε ξερω τον τροπο αλλα ειναι απαραιτητο
By: Σοφια on 28 Σεπτεμβρίου, 2011
at 12:23 μμ
Ψαχμενη Ζωη,η μερα πουληματος των αρνιων με το πρωτο αρμεγμα,η προετοιμασια της καδης με τη πατητηρα και το μουστο να αρχιζει να μπαινει στις γιδιές,ειναι στιγμες που μενουν χαραγμενες,φανταζομαι ειναι ιδιες με τη πρωτη εγγραφη και την ορκομωσια,μιάς πετυχημενης πορειας.Στιγμες που αλλαζουν,προγραμματα,προσανατολισμους,αρχες και βλεπουν καθάριο ουρανο και οχι αναζητηση στρωματων στην αντικατασταση των σημερινων γερακιων,που μονος προορισμός τους ειναι η παχυνση της περιμετρου.Το πτυχιο,φωτα αναβει,δρομους στρωνει,γωνιες λιμαρει,τσινορα ανοιγει,δεν ζητα κορνιζες.Ας κρεμασουσε τις αδυναμιες μας και οχι τις περγαμηνες.Η πληροτητα,η ορθοτητα και η συνεπεια της πορειας θα καθορισουν τη ποιοτητα του Παπυρου.Εθελημενα στιβαζονται,γνωσεις,ιδεες και εξετασεις σε ξυλινα γιοφυρια.Ευθυνη δικια σας και οχι μονο της κοινωνιας που τα πτυχια γραφτηκαν με μολυβια.Σας εδωσαν στυλο και γομα αλλα προεκυψαν μαρκαδοροι για ευκολοτερη πορεια.Μερες ξεχνισιάς,οριοθετησης αρχων και αναζητηση προβληματισμων,καθορισαν τη ποιοτητα του πτυχιου,ποτέ τους ομως δεν τηρουν υποσχεσεις οι γνωσεις του αμφιθεατρου για ευκολοτερο και ποιοτικοτερο ανεβασμα.Η ζωη θα δωσει εμπειρια και εξιδικευση μεσα απο συνεχεις και στοχευμενες περιηγησεις.
By: γεωργος on 28 Σεπτεμβρίου, 2011
at 6:52 πμ